Το Γατάκι με τα Χαρτόκουτα!

 Γεια σας!

Καλή Χρονιά!

Είμαι η Γεωργία και θα ξεκινήσω τη χρονιά στο Art and Stardust!  με μια ιστορία.

Η έμπνευσή μου για αυτή την ιστορία είναι απο το γνωστό σε όλου μας παραμύθι, "Το κοριτσάκι με τα σπίρτα". Στην δική μας ιστορία όμως θα έχουμε γατάκι. Όσο οι άστεγοι συνάνθρωποι μας, μας έχουν ανάγκη, έτσι και τα αδέσποτα μας χρειάζονται δίπλα τους, με λίγο νερό, λίγη τροφή και όποιος μπορεί και με μια στέγη. Για το λόγο αυτό και για τις γιορτινές μέρες που πέρασαν και άλλες τόσες που θα έρθουν...η ιστορία μας ξεκινά κάπως έτσι...

Εορταστική νύχτα, σε κάποιο στενό σοκάκι της Αθήνας. Στα σπίτια όλα τα φώτα είναι αναμμένα και όλοι γιορτάζουν με φαγητό και ποτό. Μουσική και φωνές ακούγονται απο παντού και η ζέστη μέσα στο κάθε σπίτι είναι στα ύψη. Αντίθετα, έξω κάνει κρύο, αφού λίγο πιο νωρίς έβρεξε. Παντού έχει ησυχία και σε μια γωνιά βρίσκεται ένα μικρό, βρώμικο γατάκι, να κρυώνει και να ψάχνει φαγητό σε μια σακούλα σκουπιδιών. Όσο τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά κάτι έβρισκε να φάει, αλλά αυτή τη μέρα τίποτα δεν ήταν ανοιχτό και όλοι ήταν μέσα στα σπίτια τους.

Το μικρό γατάκι, βρεγμένο, άρχισε να περπατάει στο στενό σοκάκι, κάθε τόσο σταματούσε σε ένα φωτισμένο, χαμηλό παράθυρο και κοίταγε μέσα τους ανθρώπους και τα κατοικίδια τους να είναι στα ζεστά και χορτάτοι. 

Άρχισε να ψιχαλίζει, το μικρό γατάκι έτρεξε σε ένα χαρτόκουτο, όσο καθόταν μέσα, άρχισε να σκέφτεται ένα μεγάλο, ζουμερό κοτόπουλο και άρχισε να δακρύζει απο την πείνα. Το χαρτόκουτο όμως έλιωσε και αναγκάστηκε να φύγει.

Στο δεύτερο χαρτόκουτο που μπήκε για να βρει προστασία απο τη βροχή άρχισε να σκέφτεται ένα μεγάλο τζάκι, με δυνατή φωτιά και ζέστη. Το μικρό γατάκι άρχισε να τρέμει και λίγο μετά το χαρτόκουτο έλιωσε, απο τα νερά της βροχής, έπεσε πάνω του και τρομαγμένο έφυγε και απο κει.

Στο τρίτο χαρτόκουτο που βρήκε, είχε μια ελπίδα οτι δεν θα λιώσει απο το νερό και θα μπορεί να μείνει εκεί μέχρι να περάσει η βροχή και το κρύο. Άρχισε να σκέφτεται ένα ζεστό κρεβάτι, με πολλές κουβέρτες και πολλά μαξιλάρια. Το σώμα του όμως και η καρδιά του άρχισαν να παγώνουν και έτσι βρεγμένο που ήταν έκλεισε τα μάτια του, περιμένοντας το τέλος.

Αρκετές ώρες μετά το μικρό γατάκι άνοιξε τα μάτια του και θολά είδε ένα μεγάλο τζάκι, ενώ βρισκόταν μέσα σε μια κουβέρτα και κάπου δίπλα του υπήρχε ένα πιάτο με κοτόπουλο. Στην αρχή πίστεψε οτι αυτό ήταν το τέλος του και οτι ξύπνησε στο δικό του παράδεισο, αλλά όσο περνούσε η ώρα άρχισε να ζεσταίνεται και προσπαθούσε να σηκωθεί. Αφού τα κατάφερε έκανε μια μικρή βόλτα στο χώρο και ξαφνικά άκουσε μια γυναικεία φωνή. 

Η γυναίκα που μίλησε ήταν αυτή που έσωσε το γατάκι, λίγο πριν πεθάνει. Αφού γυρνούσε απο μια γιορτή, το είδε κάτω απο την χαλασμένη κούτα, τυχαία, αφού της έπεσε το πορτοφόλι της στο πεζοδρόμιο. Μπήκε στο σπίτι της, έφερε μια πετσέτα και το τύλιξε όσο πιο καλά μπορούσε. Αφού είδε οτι αναπνέει ακόμα, το έβαλε στα ζεστά και περίμενε με αγωνία μέχρι να ξυπνήσει.

 

 

Απο κείνη την μέρα και μετά το γατάκι βρήκε το σπίτι που ονειρευόταν και ήταν πάντα ένα όμορφο, καθαρό, ήσυχο και έξυπνο ζωάκι που λάτρευε την καινούργια του συγκάτοικο...αλλά και εκείνη γέμισε με αγάπη την καρδιά της και προσπαθούσε να προσφέρει στο μικρό πλασματάκι οτι καλύτερο είχε.

Πάνω απο όλα όμως δέθηκαν με αγάπη και γαλήνη και έζησαν μαζί πολλά πολλά χρόνια...

Για να βρείτε και εσείς μια αληθινή αγάπη κοιτάξτε στους δρόμους ή σε εθελοντές ή σε καλές φιλοζωικές ομάδες. Αρκεί να είστε σίγουροι για το επόμενο βήμα, αφού ένα ζωάκι, είναι σαν να έχουμε ένα παιδάκι στο σπίτι μας, είναι ένα μέλος στην οικογένεια μας και μας χρειάζεται.

Ελπίζω να σας άρεσε και αυτή η ιστορία. Τα λέμε σύντομα!

Σας ευχαριστούμε για τη στήριξή σας. Γεια σας!

Καλή Χρονιά!