Γεια σας!
Είμαι η Κατερίνα και όπως προαναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο, ο Μάιος είναι αφιερωμένος στο challenge Mermay! Τον τελευταίο ένα χρόνο λοιπόν βρίσκεται σε άνθιση η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) σε διάφορες μορφές. Η πρόοδος του είναι αρκετά "τρομακτική" για κάποιους και ενδιαφέρουσα για άλλους καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα πανίσχυρο εργαλείο που θα διευκολύνει την ζωή μας σε μεγάλο βαθμό.
Ένα από τα διασημότερα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης είναι το Midjourney! Του ζητήσαμε λοιπόν να οραματιστεί πώς μπορεί να έμοιαζαν 5 γοργόνες της παγκόσμιας μυθολογίας! Το αποτέλεσμα μας σόκαρε!
----
ΑΤΆΡΓΑΤΙΣ (Atargatis):
Η Ατάργατις (ή αλλιώς Ατάργατη ή Αταραθέχ) ήταν η θεά της Γονιμότητας στην Συρία. Στην Ελλάδα την αναφέρουμε και ως Δερκετώ (Derceto). Μια από τις πολλές ιστορίες που την περιγράφουν αναφέρει ότι η Ατάργατη ερωτεύτηκε έναν θνητό βοσκό τον οποίο σκότωσε καταλάθος. Από την στεναχώρια της, πήδηξε σε μια λίμνη για να μεταμορφωθεί σε ψάρι. Καθώς όμως η ομορφιά της ήταν απερίγραπτη, η λίμνη δεν κατάφερε να την καλύψει, με αποτέλεσμα να μεταμορφωθεί σε ψάρι από την μέση και κάτω, παίρνοντας έτσι την μορφή γοργόνας. Η Ατάργατη φαίνεται να είναι η πρώτη αναφορά γοργόνας στην παγκόσμια μυθολογία, και όλοι οι υπόλοιποι μύθοι βασίστηκαν σε αυτή.
Η τεχνητή νοημοσύνη λοιπόν οραματίστηκε την Ατάργατη ως μια πανέμορφη γυναίκα με μαύρα μαλλιά και μια κόκκινη τούφα, φέροντας ένα στέμμα στο κεφάλι της. Το ρούχο της έχει ίχνη από αίμα το οποίο θα μπορούσε να συμβολίζει τον θάνατο του αγαπημένου της. Στο φόντο φαίνεται μια υδάτινη πόρτα και φυσικά η τερατώδης άκρη της ουρά της.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ (Thessalonike):
Η Θεσσαλονίκη ήταν πιθανώς μια από τις διασημότερες γοργόνες της μυθολογίας. Ήταν η αδερφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η διασημότερη εκδοχή του μύθου αναφέρει πώς η Θεσσαλονίκη ήπιε καταλάθος το Αθάνατο Νερό που προορίζονταν για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν εκείνος πέθανε, η Θεσσαλονίκη από το πένθος της βούτηξε στην θάλασσα για να πνιγεί. Αντί όμως να πνιγεί, μεταμορφώθηκε σε γοργόνα. Κάθε φορά που ένα καράβι την συναντούσε, εκείνη ρωτούσε "Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;". Αν η απάντηση ήταν "Ζει και βασιλεύει, και τον κόσμο κυριεύει.", τότε εκείνη ηρεμούσε την θάλασσα και άφηνε το καράβι να συνεχίσει τον δρόμο του με ασφάλεια. Αν η απάντηση ήταν όχι, τότε σήκωνε φουρτούνα, βούλιαζε το καράβι και έπνιγε όσους ήταν πάνω του.
Η τεχνητή νοημοσύνη οραματίστηκε την Θεσσαλονίκη ως μια όμορφη αλλά λυπημένη γυναίκα με πυρόξανθα μαλλιά. Εμφανίζεται να κάθεται στα συντρίμμια ενός ναυαγίου με ψάρια να κολυμπούν τριγύρω. Η νεαρή κοπέλα δείχνει κάτι άγνωστο στον βυθό που εξάπτει την φαντασία και μας κάνει να προσπαθούμε να φανταστούμε τι μπορεί να είναι αυτό που βλέπει.
ΣΈΝΤΝΑ (Sedna):
Η Σέντνα ήταν η Ινουιτική Θεότητα της θάλασσας. Αναφέρεται ως Θαλάσσια Μητέρα ή Κυρά της Θάλασσας. Ένας από τους μύθους σχετικά με την θεότητα αναφέρει ότι η Σέντνα ήταν μια όμορφη παρθένα η οποία δεν ήθελε να παντρευτεί κανέναν από τους κυνηγούς του χωριού της. Μια μέρα εμφανίζεται ένας άγνωστος κυνηγός και ζητάει την Σέντνα σε γάμο από τον πατέρα της σε αντάλλαγμα με ένα ψάρι. Ο πατέρας της την δίνει ένα υπνωτικό φίλτρο και την δίνει στον κυνηγό. Ο κυνηγός την πάει σε μια γιγαντιαία φωλιά πουλιού στην κορυφή ενός γκρεμού. Όταν η Σέντνα ξύπνησε, συνειδητοποίησε ότι ο κυνηγός ήταν στην πραγματικότητα ένα πνεύμα-πουλί. Ο πατέρας της προσπαθεί να την σώσει όσο λείπει το πνεύμα και καταφεύγουν στην θάλασσα με ένα καγιάκ. Όταν το πνεύμα το κατάλαβε, νευρίασε και σήκωσε καταιγίδα. Ο πατέρας της, πάνω στην απελπισία του, πέταξε την νεαρή κοπέλα στην θάλασσα. Στην προσπάθεια της να σωθεί, κρατήθηκε από το καγιάκ και τα δάχτυλα της πάγωσαν και κόπηκαν. Εκείνη βυθίστηκε και μεταμορφώθηκε σε γοργόνα. Τα δάχτυλα της μετατράπηκαν σε θαλάσσια πλάσματα τα οποία έλεγχε.
Η τεχνητή νοημοσύνη οραματίστηκε την Σέντνα ως μια κοπέλα με μαύρα μαλλιά και κέλτικο στέμμα στην μέση της φουρτουνιασμένης θάλασσας με μια ιδιαίτερη τρομαχτική γαλήνη στο πρόσωπο της.
ΝΊΝΓΚΥΟ (Ningyo):
Το Νίνγκυο είναι ένα Ιαπωνικό μυθικό πλάσμα το οποίο άλλοτε εμφανίζεται ως κλασσική γοργόνα (θηλυκή ή αρσενική) και άλλοτε ως μισό ψάρι και μισό μαϊμού. Η όμορφη εκδοχή καθιερώθηκε από τον 20ο αιώνα και μετά. Κατά την μυθολογία, αν κάποιος έτρωγε την σάρκα αυτού του πλάσματος, θα αποκτούσε αθανασία. Τα δάκρυα ενός Νίνγκυο μετατρέπονταν σε πολύτιμα μαργαριτάρια.
ΜΕΛΟΥΣΊΝΗ (Melusine):
Η Μελουσίνη είναι ίσως η πιο "κρυφά" διάσημη γοργόνα μετά την Άριελ. Πού την έχετε δει; Μα φυσικά στα Starbucks. Η γοργόνα με τις δύο ουρές ονομάζεται Μελουσίνη και έχει και αυτή δυο εκδοχές. Η μία την εμφανίζει ως γοργόνα με δυο ουρές ή φτερά ή και τα δυο μαζί, και η δεύτερη με ουρά φιδιού όπως η Μέδουσα σε συνδυασμό με ή χωρίς φτερά. Ο μύθος λέει πως ο Βασιλιάς Ελύνας, συνάντησε στο δάσος μια όμορφη νεράιδα-νύμφη την οποία θέλησε να παντρευτεί. Αυτή δέχτηκε αλλά υπό έναν όρο. Να μην μπει ο βασιλιάς ποτέ στο δωμάτιο της κατά την διάρκεια της γέννας ή όσο εκείνη θα έπλενε τα παιδιά τους. Εκείνη γέννησε τρίδυμα. Την Μελουσίνη, την Μελιόρα και την Παλατινή. Ο Βασιλιάς όμως αθέτησε την υπόσχεση του. Έτσι εκείνη έφυγε με τα τρία κορίτσια και πήγε στο Άβαλον. Όταν έγιναν 15, η Μελουσίνη έμαθε τι είχε κάνει ο πατέρας της και θέλησε να το εκδικηθεί κλειδώνοντας τον μαζί με τα πλούτη του σε ένα βουνό. Η μητέρα της θύμωσε μόλις το έμαθε, και την τιμώρησε με το να γίνεται φίδι ή ψάρι από την μέση και κάτω κάθε Σάββατο. Όταν η Μελουσίνη συνάντησε τον σύζυγό της, του έβαλε τον όρο να μην μπαίνει στο δωμάτιο της κάθε Σάββατο. Εκείνος τον κράτησε για χρόνια, αποκτώντας 10 γιούς μαζί της μέχρι που μια μέρα υποπτεύθηκε ότι εκείνη τον απατούσε τα Σάββατα και κοίταξε κρυφά στο δωμάτιο της όπου την είδε να πλένετε έχοντας ουρά φιδιού. Δεν είπε τίποτα για καιρό μέχρι που ο ένας γιος τους σκότωσε τον άλλον και εκείνος από το πένθος του αποκάλεσε την Μελουσίνη "φίδι". Εκείνη μεταμορφώθηκε σε δράκο, του έδωσε δύο μαγικά δαχτυλίδια και πέταξε μακριά.
Η τεχνητή νοημοσύνη οραματίστηκε την Μελουσίνη ως μια όμορφη γυναίκα με κόκκινα μαλλιά και ρούχα σαν δέρμα φιδιού καθισμένη σε έναν θρόνο ο οποίος θα μπορούσε να πει κανείς ότι το πίσω μέρος του είναι είτε η πλάτη του είτε οι δύο ουρές τις Μελουσίνης. Το έντονο βλέμμα της καθώς και το βέλος δίπλα της θα μπορούσε κανείς να πει ότι συμβολίζει την εκδίκηση προς τον πατέρα της.
-----
0 Σχόλια