Ας πούμε μια γατο-ιστορία!

Γεια σας! Σήμερα θα μιλήσουμε για την Νάλα. Λοιπόν, ας πιάσουμε την ιστορία απο την αρχή! Εννοείται πως ένα κατοικίδιο ζωάκι δεν είναι δώρο, αλλά όταν σου λένε έλα να βρούμε ένα ζωάκι για να σου κάνει παρέα και θα θυμάσαι οτι στο κάνω δώρο εγώ, σαν ιδέα σου φαίνεται καλή. Λίγα χρόνια μετά μπορώ να σας πω οτι είναι "το καλύτερο δώρο" που μου έχουν κάνει μέχρι σήμερα και ελπίζω για πολλά χρόνια ακόμα.
Ο στόχος μας (εμένα και της φίλης μου) ήταν ένα μωρό γατάκι, που αποδείχτηκε αρκετά άγριο. Δίστασα να το κρατήσω και όταν το έπιασα, το άφησα αμέσως κάτω πολύ ήρεμα. Η ιδέα να πάρω γάτα, άρχισε να φεύγει απο το μυαλό μου και έτσι ρώτησα την κυρία που ήταν στο σύλλογο αν υπάρχει και κάποιο σκυλάκι που να μπορώ να υιοθετήσω, γιατί είχα απο παλιά σκυλιά και είχα μάθει να ζω με αυτά.
Η ώρα πέρασε όμως και τα γατιά έπρεπε ήδη να έχουν φάει. Η κυρία που τα φρόντιζε τα τάισε, μάζεψε τα κουτιά απο το φαγητό και πήγε προς τον κάδο για να τα πετάξει...ενώ πίσω της έτρεχε ένας μικρός στρατός απο γάτες.
Ξαφνικά νοιώθω στα πόδια να τρίβεται κάτι και βλέπω τη μικρή, αδύνατη (τότε) γατούλα μου. Αμέσως την σηκώνω στην αγκαλιά μου και δεν την άφησα να πάει πουθενά, ούτε η ίδια ήθελε να φύγει, βέβαια. Λέω στην κυρία, οτι αυτή θα πάρω τελικά και προσπαθούμε να την βάλουμε σε μια κούτα.
Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο η μικρή βγήκε απο το κουτί και βρήκε τη θέση της, έτσι ώστε να μπορεί να βλέπει έξω.
Το επόμενο βήμα ήταν να φτάσουμε στην κτηνίατρο μας. Κάναμε ένα πακέτο εξετάσεων και μας είπε οτι η γατούλα μπορεί να μην ζήσει παραπάνω απο τρεις μέρες. Είχε εσωτερικά παράσιτα που δεν της άφηναν ούτε μια σταγόνα τροφής για να πάρει την ενέργεια που έπρεπε. Με την κατάλληλη θεραπεία και με τα απαραίτητα ξυπνητήρια, έγινε καλά και δεν χάθηκε! Μέχρι σήμερα είναι μαζί μου γερή και πανέμορφη, να με γεμίζει χαρά σε οτι κι αν μας συμβαίνει.
Με αυτή την ιστορία θέλω να σας τονίσω οτι η μικρή με επέλεξε και απο την πρώτη κιόλας μέρα, όσο δύσκολα και να πέρασε με αγάπησε, όπως την αγάπησα και εγώ! Όταν την πήρα ήταν 1 έτους και το όνομα της το πήρε απο την ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, "Ο Bασιλιάς των λιονταριών", η οποία είναι η αγαπημένη μου μέχρι σήμερα...
 Η Νάλα σήμερα είναι γύρω στα 6 και ζυγίζει τουλάχιστον 5 κιλά, με τα εμβόλιά της, την στείρωση της και όλα όσα χρειάζεται.
 Ελπίζω να την έχω μαζί μου για όσα πιο πολλά χρόνια γίνεται και σας τονίζω να προσέξετε την επιλογή της σωστής φιλοζωικής και του κατάλληλου συλλόγου για να πάρετε το ζωάκι σας, γιατί σε επόμενο άρθρο θα σας πω τι έπαθα εγώ όταν προσπάθησα να υιοθετήσω έναν σκύλο.
Τα λέμε σύντομα. Γεια σας!

1 Σχόλια

  1. Συγκινήθηκα! :') Ειδικά στο σημείο που περιγράφεις την πρώτη φορά που συναντηθήκατε οι δυό σας!! :') Είσαι η ηρωίδα της και το ξέρει!! Ήταν η μοίρα της να ζήσει και κυρίως να ζήσει κοντά σου! :') (Θα με πιάσουν τα κλάματα δεν μπορώ...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή